İşte Asrın Felaketinin Kadirşinas Vanlıları
Yazar ve Aktivist Erhan İdiz'in, asrın felaketi depremde tuttuğu 'İnsan Hikayeleri' kayıtlardan Kadirşinas Vanlıları ayıkladık. İşte birbirinden dokunaklı hikayeler...
DEPREM ACISINI EN İYİ BİLEN KADİRŞİNAS VANLILAR
Halkımız büyüklüğünü bu afette de gösterdi fakat ben en çok Vanlılara hayran kaldım.
Van’da bile bu kadar Vanlı görmedim. :) Maraş’ta, Adıyaman’da Malatya’da kiminle konuştuysam yollar hep Van’a çıktı.
Bu abi de onlardan, Malatya’da aşçılık yapıyor.
Diğer hikâyelerime de bakarsanız genelde Vanlılara denk geldim.
Eski deprem tecrübesiyle, insanların ihtiyaçlarını bildikleri için herkes kendi başına yola düşüp gitmiş. Kış olduğu için tarla yok, inşaat yok.
Bahara kadar oralarda yardım edecekler.
Van’da bahar mayısta zaten.
DEPREMZEDELER İÇİN ÇAY OCAĞI KURUP GÜNLERCE ÇAY DAĞITTI
Onu bu fotoğrafla tanıdık ama asıl hikâyesi çok farklı.
Recep abi eski depremzede.
2020’deki sallantıda da evi hasar almış, hâlâ Van'da konteynırda yatıyor.
İşçi. Deprem olunca, bir çay ocağı kiralamış, inşaatta kullandığı 25 yıllık arabasına yükleyip Van'dan Adıyaman'a gelmiş.
“Önce battaniye almayı düşündüm ama ona maddi gücüm yetmezdi. En fazla 20 tane alabilirdim. Daha fazla kişiye faydam dokunacak bir şey ararken aklıma çay geldi. Gidip bir ocak kiraladım. Sonra biraz çay alıp buraya geldim, 12 gündür ücretsiz çay dağıtıyorum."
Recep abi çay ocağına kira parası vermiş, arkadaşları da bir kısmına katkıda bulunmuşlar. Adıyaman'da çay dağıttığı 12 gün arabada uyumuş, Van depremindeki günlerini hatırlayarak. Peşine düşmesem bu hikâyeden de haberdar olmayacaktım. Adıyaman'da çay dağıtan biri sanmıştım.
Hikâyesi aklıma Azerbaycanlı Server'i getirdi. Yaptığı fedakârlık büyük destek gördük. Recep abinin bir beklentisi yok ama keşke aynı olsaydı. Van'daki yöneticiler sesimizi hiç duymuyor, sosyal medyada da yoklar. Dilerim bir iş adamı Recep abiye ulaşır da kendisini destekler.
İyilik yolunda yiten canın hikâyesini de duyurmak borcumuz
İshak, Van’da bir fabrikada işçi. Deprem bölgesinde suya ve yiyeceğe ihtiyaç olduğunu öğrenince 6 arkadaşıyla yola çıkıyor. Elbistan’da yardımları dağıttıktan sonra bir kamyonun çarpmasıyla vefat ediyor.
Arkadaşı anlatıyor: “Gitmeden önce insanlara yardım edeceği için mutluydu, benim içimdeyse korku vardı. Fakat hepimizi ikna etti. Yolda tekerleğimiz patladığı hâlde gitmekten vazgeçmedi, yardımları ulaştırmak istedi.” İshak göçüp gitti, ardında koca bi iyilik bırakarak.
Umarım Vanlı yöneticiler İshak’ın adını yaşatırlar. İyilik yolunda sona eren hikâyesini herkese hatırlatırlar. Gençlerden biri daha vefat etmiş, diğerleri yaralı. “Yeni nesil” diye başlayıp eleştirirken bu gençleri hatırlayalım. Deprem anında yardıma koşan yüz binlerce genci…
İSİMSİZ KAHRAMANLAR
Bunlar da isimsiz kahramanlar. Deprem olunca her biri kepçesini alıp gelmiş. Biri Vanlı, ikisi Bingöllü. Hepsi çocukluklarında depremlere şahit olmuşlar. 10 günden fazladır buradalar, kepçelerde uyuyup kalkıyorlar.
