Herkesin ‘deli’ diye bildiği Fedile Kayar teyze, bugün Nûçevan’ın konuğuydu. Aslında amacı ziyaretti ama diyecekleri de vardı ve anlattı.
Bir de yaşam öyküsü dahilinde sürpriz bir şey anlattı...
Yaşamı Kitaplara Konu Olmuş
Tabi bu bir standart ve kuru haberden ziyade, yorum gibi düşecek satırlara. Çünkü Fedile haber olmak için değil, bayram tebriği için uğramıştı bahçemize.
Biz de onun ziyaretini ve söylediklerini bir haber gibi değil, arzuları ve beklentileri şeklinde doğal bir anlatımla vereceğiz...
Yaşamı kitaba konu olmuştu, yaşadıkları öfkeye dönüşmüş, isyanı “delilik” olarak yorumlanmıştı; eşinden, akrabasından, önüne gelenden darbe yemiş, adı ‘deliye’ çıkınca çocukların taşlı saldırılarına maruz kalmış ama asla pes etmemişti.
Yaşamı uzun hikaye, ama 2011 yılı Van depreminde yalnız kaldığı evde başı duvara çarparak ölümden döndükten sonra en son geçen yıl bir ticari taksi kendisine çarpmış, kalçasından sakatlamıştı.
Anlattığına göre, geçtiğimiz günlerde de bir halk otobüsü çarpmış kendisine, bu kez de iki tane koltuk değneğine muhtaç hale gelmiş, “sağlam tarafım kalmadı oğlum” diyor.
Bitmedi, adı lazım değil, ama kendisini “insan” sanan biri onca yaşadıkları yetmezmiş gibi bir de yüzüne yumruk atmış kadının; kaşını, burnunu kırmış, sol gözünü morartmış...
Üç Dileği Var
Daha var anlattıkları ama biraz özel onlar…
Ve arzuları vardı:
“Başkan Xanım Bedia, (Bedia Özgökçe Ertan) evimin çatısını yapsın!”
“Benim resmimi delilerin arasında trafoya yapmışlar, niye ben deli miyim, onu hemen oradan kaldırsınlar!”
“Oğlumu bir buçuk yaşında iken eşim benden zorla alıp Ankara Çocuk Esirgeme Kurumuna vermiş, devlet yerini söylemiyor, kendisi nerede ise gelsin beni bulsun!”
Evet, Fedile’nin arzuları aynen böyle.
Ve bir de merak etiğimiz bir sorumuza cevap verdi, belki de hayat hikayesinin dönüm noktalarından birini öğrendik.
Hayat hikayesini bir kitapta okumuştuk, çocuk yaşta ve zorla evlilik, berdel, kuma, akıl hastanesi, yaşadığı tecavüzler, gayrı meşru çocuk, bir oğlunun intiharı ve diğer birçok acı olay ama belkide bunların tamamının müsebbibi olan kan davasını bilmiyorduk.
Fadile'yi Yıkan Kan Davası
“12 yaşında iken seni zorla kuzeninle evlendirmişler ama sen gerdek gecesi evden kaçmışsın, sonrada başına gelmedik kalmamış, peki o sırada köyde bir sevdiğin var mıydı?” sorumuza, inanırsmısınız 77 yaşındaki bir kadın gibi değil ama 17 yaşındaki bir genç kız utangaçlığında önce hafif gülümsedi, bekledi biraz, sonra da “evet, vardı, ama onun babasıyla benim babam kan davalıydı, onun için evlenmemize izin vermediler” dedi.
Anladık ki, aslında Fedile’yi yıkan kan davasının ta kendisiydi...
“sevdiği kişiyle evlenseydi belki bugün bu durumda olmazdı” diye söylendik aramızda…
Fedile hoş geldi, sefa geldi, ama ayrılırken gülümseyerek ayrıldı, hüzünlense de bozuntuya vermedi, “bayramınız tekrar kutlu olsun” demeyi de ihmal etmedi.
Güle güle, sadece sana değil, insanlığa da geçmiş olsun Fedile ana…
Kaynak: Nûçevan (Mazlum Harmancı)
