Bir Avuç Kahkaha Tiyatro Kulübü ile bir zamanlar efsane işler yapıp sanat hayatını Van Gölü Canavarı filmi ile zirvede bırakan ve şu anda yurt dışında mimarlık yapan Nazif Çetin (Nazif Başkan) ve ekibinden 'Ahtamara Efsanesi' ne 2011 tarihli ironik bir bakış...
Akdamar Adası, Van Gölü’ndeki en büyük ada olup, uzunluğu 1.5 KM ve genişliği 500 metredir. Gölün güneydoğusunda bulunan Akdamar Adası’nın adıyla alakalı bir efsane anlatılagelmiştir.
EFSANEYE GÖRE;
Vaktizamanında bu adada yaşayan Ermeni baş keşişin, güzelliği dillere destan Tamar adında bir kızı vardır. Adanın çevresindeki köylerde çobanlık yapan bir genç bu kıza âşık olur. Genç çoban Tamar'la buluşmak için her gece adaya yüzer. Tamar ise her gece, karanlıkta yerini belli etmek için onu bir fenerle bekler.
Bundan haberdar olan kızın babası, fırtınalı bir gecede elinde fenerle adanın kıyısına iner ve sürekli yer değiştirerek gencin boşuna yüzüp, gücünü yitirmesine sebep olur.
Yüzmekten gücünü yitirip, yorulan genç çoban boğulur ve boğulmadan önce son nefesiyle "Ah Tamar!" diye haykırır. Bunu duyan kız da hemen ardından kendini gölün sularına bırakır. O günden sonra ada Ah Tamar! ismi ile anılmaya başlanır.
Bu efsane o günlerden günümüze hep anlatılmaktadır. Önce adanın adı AHTAMARA iken zamanla dil evrelerinden dolayı günümüze AKDAMAR olarak gelmiş olduğu halk arasında yaygındır.
Bu hikâye Ermeni şair Hovhannes Tumanyan anlatımıyla efsaneleşmiştir.
Bu efsane, tarihi bir geçekliğe dayanmamakla birlikte şöyle bir olasılık da vardır: 9. yüzyıldan itibaren kaydedilmiş olan Ağtamar ismi, Arapça ĞMR kökünden "kabartı, tümsek" anlamına gelen bir türevdir ve sonra Türkçeleştirilerek Akdamar ismiyle kullanılmaya başlanmıştır.
